Undercurrent Trio
De opwindende internationale groep Undercurrent Trio speelt spannende, vrije en intense muziek. De muziek van Undercurrent Trio biedt een grote verscheidenheid aan verschillende stemmingen. Melodieën uit het hart vertellen een verhaal terwijl de band zich door muzikale landschappen beweegt met gebruik van verschillende klankkleuren en contrasten. Avonturen in muzikale stijlen creëren filmische muziek in dromerige kleuren, donkere sombere dikke grooves of scherp politiek commentaar.
De drie muzikanten verkennen de meeslepende en soms meeslepende composities door veel vrijheid van expressie te nemen en door sterk samenspel en felle improvisaties van alle drie de leden.
De ongebruikelijke instrumentatie van klarinet, basklarinet, tenorsaxofoon, gitaar en drums biedt de luisteraar een fris geluid. Het gebruik van de muzikale ruimte is een sterk punt van het Trio.
Iman Spaargaren
“Mijn hart ligt zowel bij het zelf muziek maken als mensen met elkaar verbinden door samen muziek te maken.”
Iman volgde zijn Bachelor-opleiding Saxofoon Lichte Muziek aan het Conservatorium van Amsterdam en zijn Masteropleiding Saxofoon Jazz bij Codarts in Rotterdam. Hij speelt tenor saxofoon, klarinet en basklarinet in diverse bands zoals StarkLinnemann Quartet, Undercurrent Trio en Voice of Monk. Hij heeft de succesvolle storytelling voorstelling ‘My Father Held A Gun’ met filmische live muziek gemaakt.
Hij tourt regelmatig in Europa en de VS, heeft verscheidene CD’s opgenomen en op belangrijke festivals als het North Sea Jazzfestival en in jazzclubs, zoals het BIMhuis gespeeld.
Naast rietblazer, arrangeur en componist is Iman ook saxofoon- & klarinetdocent en workshopleider. Dit doet hij o.a. bij de DJAM-opleiding voor jazz en geïmproviseerde muziek in Amsterdam.
Guillermo Celano
Gitarist en componist Guillermo Celano, werd geboren in Buenos Aires, Argentinië, in 1977. Na zijn muzikale opleiding aan de E.M.P.A. (in Bs.As.) reisde hij naar Amsterdam waar hij aan het Conservatorium van Amsterdam zijn Masterdiploma in de muziek behaalde.
Tijdens zijn studietijd volgde hij lessen bij veel verschillende musici: Lee Konitz, Ben Street, Ben Monder, Chris Cheek, Mark Turner, Matt Penman, Peter Bernstein, Nestor Crespo, David Horta, Jesse van Ruller, Arnold Dooyeweerd, Maarten v.d Grinten, John Ruocco en vele anderen.
Na het afronden van zijn master volgde hij compositieles in Amsterdam bij meestercomponist Pablo Escande.
Guillermo heeft ongeveer 15 cd's geproduceerd als bandleider en nam deel aan meer dan 35 albums als gitarist.
Zijn belangrijkste projecten zijn: C.B.G (Celano/Baggiani Group)
Marcos Baggiani
Marcos Baggiani (1973) is in Buenos Aires (Argentië) geboren. Al muzikant is hij actief met live-drums en percussie, studio-opnames, compositie/arrangementen, ensembles leiden, moderne-dans-lessen begeleiden en lesgeven. Marcos heeft de opleiding Master Drums-Jazz aan het Conservatorium van Amsterdam afgerond. Sinds 1994 is Marcos al in de professionele muziekwereld bezig – sinds 2001 in Nederland.
Met verschillende bands en projecten stond hij op podia, zoals Paradiso, Melkweg, Bimhuis, Panama, Laantaren Vester (Rotterdam), North Sea Jazz Festival, Berlin Muziek Week, Buenos Aires Jazz Fest, 12 Points (Dublín), Moers Fest (Duitsland), Grachten Festival, Cross-Linx Fest. , Gadeamus Muziekweek, Paradox (Tilburg), Toonzaal (Den Bosch), Jamboree (Barcelona), Jimmy Glass (Valencia) en veel meer.
Hij is regelmatig op tournees door Nederland, Spanje, Oostenrijk, Polen, Duitsland, België, Frankrijk, Argentinië, Brazilië en Turkije.
Zijn persoonlijke focus in de muziek is flexibiliteit, improvisatie en de dynamiek van expressie en energie. Sinds 1994 geeft Marcos drumles aan verschillende leeftijden en niveaus. Dat doet hij in privé-lessen, groepslessen en workshops.
Marcos geeft ook workshops over jazz en improvisatie in conservatoria en andere instituten.
Het Somerhuys
Einde 1600 is het vervallen huisje omgebouwd tot een binnenstedelijk buitenverblijf. De doelbewuste vermelding van de term ‘zomerhuisje’ kan erop wijzen dat het gebouw geen schoorstenen had, maar uitsluitend de zon als warmtebron gebruikte. Tot op vandaag zijn alle vensters van het hoofdgebouw overigens nog steeds op het zuiden gericht.
Door de komst van de Apostolinnen naar Mechelen onderging het huizenblok tussen de Onze-Lieve-Vrouwestraat, de Oude Brusselstraat, de Lange Nieuwstraat en de Tessestraat in de achttiende eeuw een evolutie waarbij kapitaalkrachtige eigenaars aanpalende percelen opkopen om hun eigendom uit te breiden. Tussen het zomerhuis en de gebouwen van de congregatie liet men een nieuwbouw optrekken die beide gebouwen met elkaar verbond. Toch werd de vleugel in de Tessestraat omstreeks 1800 opnieuw van het hoofdgebouw afgesplitst en opgedeeld in twee wooneenheden. Het achttiende-eeuwse gebouw dat de Apostolinnen hadden laten optrekken, werd verbouwd tot een voorname burgerwoning met een fraaie voorgevel, een prachtige trap en een nieuw volume aan de zuidzijde, terwijl het oorspronkelijke ‘hof van plaisantie’ dat niet langer via de Onze-Lieve-Vrouwestraat toegankelijk was, verhuurd werd aan gezinnen uit de middenklasse.
Om de opbrengst te maximaliseren werden grote kamers op een goedkope manier ontdubbeld zodat het enorme pand op het einde van de negentiende eeuw een echte woonkazerne was geworden. In 1926 werd het totaal uitgeleefde woonhuis verkocht aan Antoon Devis en Regina De Leus die er een matrassenfabriek in onderbrachten.
